نکاتی درباره بایگانی تاریخچه خانواده، قسمت دوم

لیزا راش Lisa Rausch
برترام لیونز Bertram Lyons
ترجمه: عادله حاجی میرزایی


برترام لیونز

 

 

 

 

خوانندگان دهها سوال خود را درباره چگونگی آرشیو و حفظ تاریخچه خانوادگی خود، به برترام لیونز (Bertram Lyons)، یکی از بایگانهای مرکز فرهنگ عامه امریکا در کتابخانه کنگره در واشنگتن ارسال کردند.اخیرا از او خواسته شد تا به عنوان سردبیر به انجمن بین‌المللی صدا و آرشیو سمعی و بصری بپیوندد، سازمانی که هدف آن به اشتراک ‌گذاشتن بهترین شیوه‌ها در مدیریت اطلاعات صوتی و تصویری در سطح بین‌المللی است. وی مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته مطالعات موزه از دانشگاه کانزاس در سال 2009 دریافت کرد.

اولین مجموعه شامل پاسخها به سوالات مرتبط با حفظ صوتی است. در این هفته آقای لیونز به سوالات در زمینه فیلم و عکس پاسخ خواهند داد. هفته آینده نیز ایشان به سوالات درباره ویدئو، دستنوشته و مسائل دیگر خواهند پرداخت. از این تاریخ به بعد دیگر سوالات جدید پذیرفته نمی‌شوند.

فیلمهای قدیمی 8 میلی متری (16 و 35 میلی متری)
س. یک مجموعه بزرگ از فیلمهای 8 میلی متری/ 8 میلی‌متری سوپر(1) دارم که می‌خواهم به فرمت دیجیتال تبدیل شود. تعدادی از این فیلمها دارای صدا هستند و برخی به صورت 18 فریم بر ثانیه و 24 فریم بر ثانیه ساخته شده‌اند. با توجه به تبدیلهایی که تاکنون مشاهده کرده‌ام، بسیار ناامید هستم. بیشتر شرکتها به سادگی تصویری را به وسیله یک پرژکتور پخش و آنرا روی یک نوار ضبط می‌کنند. بدتر اینکه آنها مجبورند تا سرعت پروژکتور را به منظور جبران یا از بین بردن مشکل سوسو زدن (به دلیل تفاوت سرعت فریم بر ثانیه فیلم و ویدئو ) تغییر دهند- نتیجه کار نیز تصویری ضعیف و بریده بریده شده است که سرعت نمایش آن نیز با نسخه اصلی تفاوت دارد. آیا شرکتی وجود دارد بتواند فیلم را فریم به فریم اسکن و دیجیتالی کند همانگونه که فیلمهای آگهی بازرگانی را برای پخش به DVD تبدیل می‌کنند؟ مطمئنا این روش گرانتر ولی نتیجه به مراتب بهتر خواهد بود. می‌توانید شرکتی را معرفی کنید که این کار را انجام دهد؟ جان م. پووی، کالیفرنیا (John M, Poway, Calif.)

س. فیلم 16 میلیمتری خانوادگی از دهه‌های 1920 تا 1950 داریم. تعدادی از آنها به VHS (2) تبدیل شده یا به صورت دستی دیجیتال شده‌اند. دوست داریم تا نسخه اصلی را به همراه فیلمهای 8 میلی متری از اواخر دهه 1970 را در یک جای مطمئن نگهداری کنیم. بهترین راه ممکن برای انجام این کار چیست؟ م. ب. کاتزیمن نیوپرت نیوز، ویرجینیا (Mbkatzhyman, Newport News, Va.)

س. دوست دارم تا فیلمهای 16 میلی متری دهه 1940(بسیار شکننده) و 8 میلی متری از دهه 1970 را در دی‌وی‌دی کپی کنم؟ آیا می توانید کالایی که در کرانه شرقی این کار را انجام می دهد توصیه می‌کنید؟ د. درستی، رنو، نوادا (D. Droste, Reno, Nev.)

س. لازم است تا یک فیلم اروپایی 35 میلیمتری سیاه و سفید (البته بدون هیچ صدا ! ) را که مربوط به اوایل دهه 1920 است را حفظ کنم. حدود 25 سال پیش آن را به VHS تبدیل کردم که اکنون وضعیت بسیار بدی دارد. گرچه فیلم اصلی ظاهرا وضعیت خوبی دارد. چگونه می‌توان بدون آنکه کیفیت فیلم از بین برود از آن نگهداری کرد؟ دوکسی، نیویورک (Doxie, New York)

س. پدرم یک نوار قدیمی از تمرین مادرم دارد که به نظرم دیگر صدای 8 میلی متری آن پخش نمی‌شود . این فیلم واقعا بی‌نظیر است. چگونه می‌توان فردی معتبر را یافت که بتواند آن را به رسانه‌های فعلی تبدیل کند؟ من از اهالی ایالت تولرنس امریکا هستم. (Tolerance, U.S)

پ. فیلم یک رسانه فوق‌العاده است، زیرا اطلاعات کدگذاری شده‌ آنها بدون چشم غیر مسلح نیز قابل مشاهده است. انسانها با داشتن یک منبع نوری و یک ذره‌بین دیگر به ماشینی برای تفسیر تصاویر گرفته شده بر روی فیلم احتیاجی نخواهند داشت. بسیاری از رسانه‌های ضبط شده به ویژه فرمتهای ویدئو، صوت آنالوگ و هر فرمت دیجیتال به دستگاهی واسط برای استفاده انسان نیاز دارد. به نظر من، شما باید هم به حفظ فیزیکی و هم تبدیل آن فکر کنید. مطمئنا شما نسخه‌های قابل مشاهده‌ای از فیلمهایتان را برای زمان فعلی و آینده خواهید داشت، ولی علاوه براین شما باید به بهترین شیوه برای حفظ فیزیکی فیلمها برای آینده نیز فکر کنید.

همانطور که جان م. نوشته خدمات بسیاری وجود دارند که ادعا می‌کنند که نسخه کپی با کیفیت از فیلمها تهیه می‌کنند، ولی آنها یک روش بسیار ناپسند و سریع پخش فیلم بر روی یک صفحه نمایش را انجام می‌دهند و همزمان بوسیله یک دوربین ویدئویی یا یک دوربین فیلمبرداری دیگر تصاویر پخش شده را ضبط می‌کنند. این کار شاید در برخی موارد نتیجه لازم (نسخه‌ای قابل پخش) را داشته باشد، ولی نسخه‌ای است که برای پخش کیفیتی پایین دارد و همچچنین چندان ارزشی برای حفظ و نگهداری نخواهد داشت. همچنین عوامل پیچیده‌ای نظیر سایز و سرعت فریم برای تبدیل یک فیلم به ویدئو وجود دارد. به طور کلی فیلم و ویدئو به طور ذاتی در این زمینه متفاوت هستند، به همین دلیل تبدیل فیلم به ویدئو (آنالوگ یا دیجیتال) به انجام برخی تغییرات در تصاویر روی فیلم نیاز دارد. به دلیل پیچیدگی و هزینه تهیه نسخه کپی، تبدیل فرمت یا دیجیتال کردن فیلم، بسیاری از مردم این روش را بسیار مقرون به صرفه‌تر از این می‌دانند که به یک شرکت معتبر مراجعه نمایند. خبر خوب این است که چندین شرکت معتبر وجود دارد که بسیار نسبت به حفظ فیلم حساس هستند.

انجمن بایگانهای تصاویر متحرک A.M.I.A. Association of Moving Image Archivists دارای فهرستی از شرکتهای فعال list of active vendors هستند. نام دو شرکتی که کارشان بسیار عالی است در این فهرست وجود ندارد که عبارتند از سین سیورز Scene Savers و جرج بلاد، ال. پی. George Blood, L.P. ، مطمئنم که شرکتهای دیگری نیز وجود دارد.

در اینجا منابع بیشتری درباره حفظ فیلم وجود دارد که ارزش بررسی را دارند:

حفظ خطی (منبعی برای حفاظت حرفه‌ای‌ها) که یک منبع بزرگ از اطلاعات برای حفظ فیلم تصویر متحرک clearinghouse of information for motion picture film preservation است.
انجمن بایگانهای تصاویر متحرک همچنین از راهنمای حفظ فیلم خانگی Home Film Preservation Guide نیز حمایت می‌کند که اطلاعات تخصصی را برای حفاظت از فیلمهای تصویر متحرک خارج از بایگانهای تخصصی تهیه می‌کند.
بنیاد حفظ ملی فیلم National Film Preservation Foundation و هیئت حفاظت فیلم ملی National Film Preservation Board دو نهاد فدرال است که از حفظ فیلم و تحقیقات در سطح ملی حمایت می‌کند.
راهبردی برای کتابخانه عکس دیجیتال
س. چگونه می‌توانم از کتابخانه عکس دیجیتال با عکسهایی با رزولوشن کامل حفاظت کنم؟ آیا پایگاه‌داده‌ای آنلاین وجود دارد که از هارد رایانه بهتر باشد؟ فرانسیس، نیومکزیکو (Frances, New Mexico)

پ. فرانسیس، سوال خوبی است. بسیاری از مردم امروزی (از جمله خود من) مجموعه‌ای بزرگ از عکسهای دیجیتالی را گردآوری کرده‌اند. فکر کردن درباره اینکه چگونه می‌توان عکسها را برای آینده نگهداری کرد بسیار مهم است. در گذشته مجبور نبودیم تا در این باره خیلی فکر کنیم. نگاتیوها و عکسهای چاپ شده در داخل یک آلبوم قرار می‌گرفتند یا در داخل کشوی کمد بودند و به احتمال زیاد از یک نسل به نسل حفظ می‌شدند. فکر نمی‌کنم چنین سرنوشتی برای نسل آینده را بتوان تصور کرد. لازم است تا برای اطمینان از حفظ و بقای عکسهای دیجیتال کمی فعال‌تر و آگاهانه‌تر عمل نمائیم.
شما درباره حفظ مجموعه عکسهای دیجیتال سوالی را مطرح کردید. فکر نمی‌کنم روشی همه منظوره برای حل این مسئله وجود داشته باشد. شما باید از چندین روش استفاده کنید. به عنوان مثال، لازم است تا از بیت‌های واقعی عکسهایتان حفاظت کنید. اگر شما عکسهایتان را در داخل هارد رایانه ذخیره می‌کنید برای شروع خوب است. اگر می‌توانید چندین نسخه کپی از عکس در هارد اکسترنال داشته باشید. ممکن است از نرم‌افزاری استفاده کنید که به شما در تهیه چندین نسخه کپی در هارد رایانه کمک کند و همچنین این کار به شما در تهیه یک نسخه کپی از عکسی جدید را که به مجموعه خود اضافه کرده‌اید نیز کمک می‌کند. شما همچنین باید استفاده از خدمات ذخیره‌سازی آنلاین به عنوان یک نسخه پشتیبان اضافی از مجموعه خود را نیز بررسی کنید. من ذخیره‌سازی آنلاین را به عنوان تنها راه تهیه نسخه پشتیبان و عنوان یک روش خاص توصیه نمی‌کنم، ولی به نظرم این روش به عنوان قسمتی از یک شیوه ذخیره‌سازی کلی، مفید و قابل استفاده است. چنین روشهای ذخیره‌سازی به شما در حفظ بیت‌‌های عکسهایتان در آینده کمک خواهد کرد. ‌

فکر می‌کنم که شما همچنین می‌خواهید اطلاعات عکسهایتان را حفظ کنید تا نسلهای آینده بتوانند آنرا کشف کنند. در چنین مواردی باید پایگاه‌داده‌ای داشته باشید که اطلاعات توصیفی هر عکس را به آنها مرتبط سازد. از اینرو به روشی برای حفظ این اطلاعات توصیفی نیز نیاز دارید. بسیاری از پایگاه‌داده‌های اختصاصی، اطلاعات را به صورت فرمتهایی به عکس ارتباط می‌دهندکه استخراج یا اشتراک آنها با سیستمهای دیگر مشکل است. اما این سیستم‌ها به شما کمک می‌کنند تا مجموعه عکس خود را مجسم کنید و گزینه‌های مفیدی را برای دسترسی و حاشیه نویسی را در اختیارتان قرار می‌دهد. صادقانه باید گفت که هر چه روش ساده‌تری را اتخاذ کنید، شانس بیشتری برای حفظ عکسهایتان برای آینده خواهید داشت. اگر شما یک روش ذخیره‌سازی را برای عکسهای دیجیتال خود به وجود آورید و اطلاعات و فهرست هر عکس را در یک صفحه گسترده نگهداری کنید، این کار کمک به سزایی برای کسانی خواهد بود که در آینده به مجموعه شما مراجعه می‌کنند.

حفظ اسلاید و عکسها

س. با اسلاید چه کاری می‌توان انجام داد؟ عکسهای جالب چندین ساله خانواده‌ام روی اسلاید است. آیا می‌توانم آنها را چاپ کنم؟ چگونه می‌توانم آنها را حفظ کنم؟ اولدبلوم، بلوم فیلدهیلز،میشیگان
(Oldbloom, Bloomfield Hills, Mich.)

س. صدها، اسلاید 35میلی‌متری. تام ، نیویورک (Tom, New York)

س. آیا در نیویورک سیتی شرکتی را می‌شناسید که کار اسکن با کیفیت بالا و چاپ عکسهای سیاه و سفید را انجام دهد؟ دوست دارم عکسهای قدیمی پدر و مادرم در اندازه بزرگ چاپ و قاب شود. باتشکر، اولداسکنز، نیویورک سیتی، نیویورک (Oldscans, New York, N.Y.)

س. چندین آلبوم عکس خانوادگی دارم که تاریخ آن مربوط به اوایل قرن بیستم است. چگونه می‌توانم بهترین اسکن و حفظ آنها را به صورت دیجیتالی داشته باشم؟ آیا باید نسخه اصلی را پس از دیجیتال کردن همچنان حفظ کنم- یا دور انداختن آنها درست است؟ اندرو، سانی‌ساید، نیویورک (Andrew, Sunnyside, N.Y.)

پ. اولدبلوم، تام، اولداسکن و اندرو ناراحت نباشید. اسلایدهای عکس و چاپ آنها از فرمتهایی هستند که مقاوم و محکم هستند. مراقبت و نگهداری مناسب (در صورتی که در جای تاریک، سرد و خشک و در داخل پلاستیک های فاقد پی.وی.سی (PVC) یا در داخل پوشه و جعبه‌های غیراسیدی و لیگنین باشند)، عمر طولانی اسلایدهای عکس و عکسهای چاپ شده را تضمین می‌کند. فهرستی با ذکر جزئیات برای هر عکس به منظور استفاده در آینده تهیه کنید که اطلاعاتی مانند نام افرادی که در عکس هستند، تاریخ و زمان گرفتن عکس، مکانی که عکس در آنجا گرفته شده و چه کسی این عکس را گرفته و چه اتفاقاتی در عکس افتاده را دربرگیرد. اسلایدها را با نوشتن اعداد بر روی حاشیه آن شماره‌گذاری کنید (اگر روی عکس چاپ شده می‌خواهید بنویسید از مداد یا از جوهرهای بایگانی(3) استفاده کنید و حتما پشت عکس و در حاشیه‌های آن بنویسید) سپس آن شماره را در فهرست خود وارد کنید. اگر می‌خواهید که نسخه کپی از اسلاید داشته باشید، اسکنرهای وجود دارد که اسلایدها را اسکن می‌کند و در صورت نیاز می‌توانید آنها را خریداری کنید. همچنین شرکتهای بسیاری وجود دارد که این کار را انجام می‌دهند. من خدمات خاصی را در نیویورک و میشیگان نمی‌شناسم. درصدد یافتن شرکتی باشید که فرمتهای عکسی را که تحویل می‌دهند فرمتهایی بیش از فرمتJPEG (4) باشد. حداقل این که، اگر می‌خواهید که اسلایدها و عکسهای چاپ شده شما اسکن شود، اطمینان یابید که شرکت عکسها را به صورت فایلهای غیرفشرده (مانند TIFF)(5) تحویل خواهند داد و درخواست کنید که حداقل رزولوشن 6000 پیکسل در طول عکس را داشته باشد. به طور مثال برای یک عکس 10 در 7 اینچی( 25.4 در 17.74) لازم است که در هر اینچ 600 پیکسل دراینچ وجود داشته باشد. این کار گزینه‌های چاپ و مرور با کیفیت بسیار بالا برای استفاده در آینده را تضمین می‌کند.

اگر می‌توانید همیشه نسخه اصلی را نگه دارید. آنها را پس از دیجیتال کردن از بین نبرید. عکسها در صورتی که در جایی مناسب نگهداری شوند می‌توانند به مدت طولانی باقی بمانند.
در اینجا فهرستی از سایتهای مفید ذکر شده است که درباره دیجیتال کردن و حفظ فیزیکی عکسها بحث می‌کنند:

حفظ خطی که دارای سایت منبع بزرگ از اطلاعات برای حفظ فیلم تصویر متحرک clearinghouse of information for motion picture film preservation است.

بخش دیجیتال کتابخانه کنگره درباره نحوه ذخیره‌سازی و نگهداری و مراقبت از عکسها advice for storing and caring for photographic materials و بایگانی ملی همچنین در زمینه حفظ بایگانی خانواده family archives و به طور خاص درباره عکسها photos راهنمایی‌هایی را ارائه کرده‌اند.

موسسه حفاظت اسمیت‌سونیان (6) (Smithsonian) نیز فهرستی از شرکتهای تامین‌کننده محصولات ذخیره‌سازی بایگانی suppliers of archival storage products را فراهم کرده است.

اتحاد منطقه‌ای حفاظت نیز از منابع در این زمینه فهرستی را تهیه کرده است.

اگر واقعا می‌خواهید که اطلاعات عمیقی از علوم تصویرسازی دیجیتال و استانداردهای ارائه شده برای دیجیتال کردن منابع میراث فرهنگی ( عکس، دست‌نوشته، آثار هنری و... ) به دست آورید، گروه کاری تصویر ثابت در آژانس فدرال تهیه دستورالعمل مقدماتی دیجیتال کردن (Federal Agencies Digitization Guidelines Initiative (FADGI)) مقاله‌ای را به صورت پیش‌نویسpaper covering this topic درباره این موضوع تهیه کرده است.

س. سوال من این است که بهترین راه برای حفظ نگاتیوهای عکس پدرم که مربوط به دوران جنگ جهانی دوم است چیست. هنوز این نگاتیوها قطع نشده و همچنان به صورت لوله شده در کشوی میز و یا در حلقه فیلم عکاسی قدیم باقی مانده است. چند سال پیش عکسها را توسط یک فروشگاه عکس محلی اسکن کردم و فیلم همچنان قابل انعطاف و بدون ترک و شکستگی است.

پ. به پاسخ های دیگر من در ارتباط با دیجیتال کردن عکسها و به فهرست منابعی برای مراقبت و حفظ عکسها مراجعه کنید. بسیاری از مردم از روکشهای پلاستیکی فاقد پی وی سی (پلی پروپیلن، پلی‌اتیلن یا پلی استر) برای نگهداری نگاتیو استفاده می‌کنند. معمولا حلقه‌های فیلم به صورت نوارهای باریک قطع می‌شوند که تمام این نوارها در یک روکش قرار می‌د‌هند که می‌توان آنها را در یک پوشه فاقد اسید یا جعبه‌ها برای مدتها نگهداری کرد. همچنین سندی در مورد عکسهایتان – درباره اینکه چه کسی، چطور، کجا، چه زمانی و چرا این عکس گرفته شده است، تهیه کنید و از سیستم شماره‌گذاری/ نام‌گذاری برای ارتباط میان عکسها و اسناد استفاده کنید.

آلبومهای عکس و کتاب عکس

س. سه شرکتی که خدمات عکاسی انجام می‌دهند به من گفتند انجام کار اسکن از آلبوم عروسی پدر و مادرم بدون پاره کردن آن امکان ندارد— و اگر آلبوم از هم جداشود دیگر امکان صحافی آن وجود ندارد. آنها گفتند که از هر عکس باید توسط دوربین عکاسی یک عکس جدید گرفته شود و هزینه آن بسیار بالا و نجومی خواهد بود. آیا راه حل دیگری وجود دارد؟ چه نوع لنز و سه پایه‌ای باید برای دوربین نیکون D80 داشته باشم که بتوانم این کار را خودم انجام دهم؟— ام. بی. مسکو (MB, Moscow)

پ. ام. بی. متاسفانه من عکاس حرفه‌ای نیستم، به همین دلیل از پاسخ به سوال در مورد لنز و سه پایه مناسب صرف نظر میکنم. این که یک آلبوم قدیمی برای حفاظت یا دیجیتالی کردن باز شود، امری کاملا عادی است. اگر بخواهید که روش باز کردن آلبوم را در پیش بگیرید، لازم است تا به چند توصیه برای حفظ آنها عمل نمایید. با توجه به ماهیت و روشهایی که عکسها به آلبوم متصل شده‌اند، می‌توان از کارشناسان این حوزه توصیه‌هایی را درباره چگونگی باز کردن و جدا کردن ورقه‌های آلبوم و سپس چگونگی بازسازی آلبوم پس از اسکن جویا شوید.

اگر واقعا می‌خواهید که اطلاعات عمیقی از علوم تصویرسازی دیجیتال و استانداردهای ارائه شده برای دیجیتال کردن منابع میراث فرهنگی ( عکس، دست‌نوشته، آثار هنری و... ) به دست آورید، گروه کاری تصویر ثابت در آژانس فدرال دستورالعمل مقدماتی دیجیتال کردن (Federal Agencies Digitization Guidelines Initiative (FADGI)) مقاله‌ای را به صورت پیش‌نویسpaper covering this topic درباره این موضوع تهیه کرده است.

س. سوال من این است که بهترین راه برای حفظ نگاتیوهای عکس پدرم که مربوط به دوران جنگ جهانی دوم است چیست. هنوز این نگاتیوها قطع نشده و همچنان به صورت لوله شده در کشوی میز و یا در حلقه فیلم عکاسی قدیم باقی مانده است. چند سال پیش عکسها را توسط یک فروشگاه عکس محلی اسکن کردم و فیلم همچنان قابل انعطاف و بدون ترک و شکستگی است.

پ. به پاسخ های دیگر من در ارتباط با دیجیتال کردن عکسها، به فهرست منابعی برای مراقبت و حفظ عکسها مراجعه کنید. بسیاری از مردم از روکشهای پلاستیکی فاقد پی وی سی (پلی پروپیلن، پلی‌اتیلن یا پلی استر) برای نگهداری نگاتیو استفاده می‌کنند. معمولا حلقه‌های فیلم به صورت نوارهای باریک قطع می‌شوند که تمام این نوارها در یک روکش قرار می‌د‌هند که می‌توان آنها را در یک پوشه فاقد اسید یا جعبه‌ها برای مدتها نگهداری کرد. همچنین سندی در مورد عکسهایتان – اینکه چه کسی، چطور، کجا، کی و چرا ‌ تهیه کنید و از سیستم شماره‌گذاری/ نام‌گذاری برای ارتباط میان عکسها و اسناد استفاده کنید.

آلبومهای عکس و کتاب عکس

س. سه شرکتی که خدمات عکاسی انجام می‌دهند به من گفتند انجام کار اسکن از آلبوم عروسی پدر و مادرم بدون پاره کردن آن امکان ندارد—و اگر آلبوم از هم جداشود دیگر امکان صحافی آن وجود ندارد. آنها گفتند که از هر عکس باید توسط دوربین عکاسی یک عکس جدید گرفته شود و هزینه آن بسیار بالا و نجومی خواهد بود. آیا راه حل دیگری وجود دارد؟ چه نوع لنز و سه پایه‌ای باید برای دوربین نیکون D80 داشته باشم که بتوانم این کار را خودم انجام دهم؟— ام. بی. مسکو (MB, Moscow)

پ. ام. بی. متاسفانه من عکاس حرفه‌ای نیستم، به همین دلیل از پاسخ به سوال در مورد لنز و سه پایه مناسب صرف نظر میکنم. این که یک آلبوم قدیمی برای حفاظت یا دیجیتالی کردن باز شود، امری کاملا عادی است. اگر بخواهید که روش باز کردن آلبوم را در پیش بگیرید، لازم است تا به چند توصیه برای حفظ آنها عمل نمایید. با توجه به ماهیت و روشهایی که عکسها به آلبوم وصل شده‌اند، شاید کسی که کار حفاظت از عکسها را انجام می‌دهد توصیه‌هایی برای باز کردن آلبوم داشته باشد که به عکسها آسیبی نرسد، و بتوان آنها را پس از اسکن مجددا در داخل آلبوم قرار داد و برگه‌های آلبوم را صحافی کرد. به پاسخ سوالات دیگر من در ارتباط با دیجیتال کردن عکسها به فهرست منابع درباره مراقبت و حفاظت از اقلام عکاسی مراجعه کنید.

س. من خیلی دیر از آلبومهای عکس فاقد اسید )البته با جیب‌های پلاستیکی شفاف) به کتابهای عکس چاپ شده روی آوردم. آیا این کتابها تا مدتها باقی خواهند ماند و رواج خواهند داشت؟ آیا من باید برای هر عکس سفارش یک نسخه دوم بدهم و آنها را در داخل پاکت نگهداری کنم؟ (امیدوارم که بتوانم یک نسخه پشتیبان از مجموعه عکسها تهیه کنم، ولی در حقیقت چنین اتفاقی نمی‌افتد. یا حداقل تا زمانی که بچه‌ها به کالج نرفتند چنین اتفاقی نمی‌افتد، شاید پس از آن باشد!) کاپیتولین، ایالت‌های ساحلی اقیانوس اطلس آمریکا (Capitoline, Mid-Atlantic)

پ. کاپیتولین، سوال شما بسیار جالب است، به ویژه در مورد افرادی که از خدماتی مانند اسنپ فیش (Snapfish) (7) برای چاپ عکسهای دیجیتال استفاده می‌کنند. در این ارتباط، فکر می‌کنم مهم است که تشخیص دهیم که عکس اصلی (دیجیتال یا فیزیکی) است و بر حفظ تصویر اصلی برای استفاده در آینده توجه کنیم. اگر شما از دوربین دیجیتال استفاده می‌کنید و فایلهای را برای چاپ ارسال می‌کنید، از این پس، باید نگران حفظ فایلهای تصویری خود برای آینده باشید. در این مورد شما می‌توانید نسخه‌های کپی شده را برای دیدن و به اشتراک گذاشتن تهیه کنید. با این حال، اگر عکسهای چاپ شده یا نگاتیو یا اسلاید را اسکن می‌کنید، می‌توانید از این اسکن‌ها، کتاب عکسی چاپ و تهیه کنید و سپس، تمرکز خود را به حفظ تصاویر اصلی علاوه بر فایل اسکن شده آنها معطوف کنید.

در پاسخ به پرسش شما باید گفت آلبومهای عکس فاقد اسید با جیبهای پلاستیکی غیر پی.وی.سی (پلی پروپیلن، پلی اتیلن یا پلی استر) بدون چسب بهترین وسیله برای حفظ عکسهای چاپ شده هستند. در حقیقت، احتمال اینکه عکسهایی که به صورت تکی چاپ شده‌اند و در چنین آلبومهایی نگهداری می‌شوند عمر و ماندگاری طولانی‌تری نسبت به کتابهای عکس چاپی دارند. حتی اگر کاغذ و جوهر این کتابهای عکس کاملا مشابه کیفیت عکسهایی باشد که به صورت تکی چاپ شده‌اند، استفاده از آلبوم موجب می‌شود تا عکسها از هم جدا باشند و احتمال چسبیدن به یکدیگر و پس دادن رنگ به یکدیگر را به حداقل برساند.

رایانه‌های مک قدیمی، عکسها با فرمت TIFF و JPEG
س.
من عکسهای خانوادگی را 10 سال پیش اسکن و در یک رایانه مک جی-4 با فرمت JPEG ذخیره کردم. چگونه می‌توانم آنها را روی سی دی منتقل کنم و به اعضای خانواده‌ام بدهم؟ آیا به یک دستگاه مک جدیدتر نیاز دارم؟ اچ.دی، نیویورک (hd, N.Y. )

پ. اچ. دی. اگر دستگاه مک جی- 4 هنوز کار می‌کند، باید بتوانی تا با استفاده از پورت USB ، یک هارد اکسترنال یا یک درایو نوری (سی دی ، دی وی دی) استفاده کنید. با توجه به حجم فایلها ( و تعداد فایلهایی که دارید) می‌توانید روش ارسال عکسها به یکی از اعضای خانواده از طریق روشهای اینترنتی ( ایمیل، دراپ باکس (8) و یا خدمات اشتراک فایل ) را نیز بررسی کنید.

س. سال گذشته صدها عکس خانوادگی مربوط به قرن نوزدهم را با استفاده از برنامه Adobe Elements و فضای ابری(9) برنامه Adobe’s cloud به صورت فرمت TIFF ذخیره و بایگانی کردم. شرکت ادوبی (Adobe) اخیرا اعلام کرده که در حال انتقال به یک پلت فرم ذخیره‌سازی جدید هستند که فقط از فایلهای JPEG پشتیبانی می‌کند، به همین دلیل تمام فایلها با فرمت TIFF باید تا تاریخ 18 ژوئن دانلود شوند که در غیر این صورت پاک خواهند شد. بیش از 24 ساعت است که فایلها را برای دانلود گذاشته‌ام، ولی هنوز حجم بالایی باقی مانده است. یک سوال مطرح است، باتوجه به اینکه بایگانی اصلی با فرمت JPEG ذخیره می‌شود، و تمام کار ویرایش روی نسخه کپی انجام می‌شود، آیا داشتن یک فایل با فرمت غیر JPEG ضروری است؟ استاسی، وست چستر، نیویورک (Stacie, Westchester, N.Y)

پ. استاسی، مشکل فایلهایی با فرمت JPEG این است که کدک(10) شده‌اند، برنامه‌ای برای کدبندی جریان دیجیتالی داده‌ها استفاده می‌شود که به طور سیستماتیک یک سری اطلاعات را به منظور فشرده‌سازی حذف می‌کند. این کار را فشرده‌سازی با افت کیفیت می‌نامند. حجم بزرگی از اطلاعات عکس در حقیقت از فرمت TIFF حذف می‌شود تا یک فایل کوچکتر برای اشتراک گذاشتن و مشاهده در صفحات وب ایجاد شود. این اطلاعات در صورتی که از بین بروند دیگر قابل بازیابی نخواهندبود. اگر هدف شما این است تا فایلهایی داشته باشید که به عنوان جایگزین فایل عکس اصلی و یک فایل ذخیره شده برای استفاده در درازمدت باشد، فرمت TIFF بسیار بسیار مهم هستند. یا اگر علاقه دارید تا عکسهایتان را چاپ کنید ، تهیه یک عکس چاپ شده با کیفیت در سایز بزرگ از فایلی با فرمت JPEG بسیار مشکل خواهد بود.

س. فایلهایی را از تلفن همراه و هارد خارجی‌ام ضربه خوردند و دچار مشکل شدند را توانستم ذخیره کنم و امیدوارم که روزی بتوانم باقی فایلهایی را که نتوانستم ذخیره کنم را بازیابی کنم. این کار احمقانه‌ای است؟ لینکلن، ایلینوی (Lincoln, Ill.)

پ. لینکلن، این سوال بسیار خوبی است. شرکتهایی هستند که کار استخراج اطلاعات را از روی درایوهای خراب شده انجام می‌دهند که خدمات آنها بسیار گران است. مگر آنکه شما بخواهید برای این کار چندان هزینه گزافی پرداخت نکنید، که اینکار شبیه آن است که شما هرگز عکسهای خود را در چنین درایوهایی ذخیره نکنید. ممکن استکه اینکار در آینده ارزان انجام شود، ولی همانطور که دستگاه شما قدیمی‌تر می‌شود احتمال امکان بازیابی آنها توسط چنین شرکتهایی را نیز کمتر خواهد کرد. اگر مایل به چنین کاری هستید به شما توصیه می‌کنم این کار را هر چه زودتر انجام دهید و به بعدها موکول نکنید. در غیر این صورت شاید زمان آن باشد که بازیابی recycle شود.

 


پانویس ها:
۱- فیلم هشت میلیمتری: کوچکترین قطع فیلم به عرض 8 میلیمتر که بیشتر در تولید فیلم های آماتوری و آموزشی استفاده می شود ، زیرا هم ارزان است و هم کار با آن آسان می باشد. اما این فیلم ها تصویری کوچک با کیفیت نازل تولید می کنند و کیفیت صدا نیز در آنها ، چندان مطلوب نیست. در این نوع فیلم ها ، هر 80 قاب ، در یک فوت قرار دارد. م.
فیلم هشت میلیمتری سوپر: این فیلم ها از سال 1966 جایگزین فیلم های 8 میلیمتری معمولی شدند. در این فیلم ها ، سوراخ های حاشیه ای کوچکتر شده است و در نتیجه قاب بزرگتری در اختیار می گذارد ( این فیلم ها تا 50 درصد ، فضای تصویری بیشتری نسبت به فیلم 8 میلیمتری معمولی را ارائه می دهند ). چون سطح تصویر این فیلم ها بزرگ تر است ، وضوح تصویری آن نیز بیشتر است و کیفیت رنگ آن هم به نسبت نوع معمولی این فیلم ها ، بهتر است. در این فیلم ها ، در هر فوت 72 قاب وجود دارد. گرچه این فیلم ها بیشتر توسط فیلم سازان غیر حرفه ای مورد استفاده قرار می گیرند ، اما از آنها برای تولید فیلم های آموزشی و صنعتی حرفه ای هم استفاده می شود. این فیلم ها را سوپر 8 هم می نامند. (مترجم)
2- سیستم ویدئو خانگی (به انگلیسی: Video Home System)‌ (که به اختصار به آن VHS نیز می‌گویند)، استانداردی برای کاست های ضبط آنالوگ برای مصارف خانگی بر پایه نوار ویدئویی بود که توسط شرکت جی‌وی‌سی توسعه داده‌شد. (مترجم)
3- جوهر بایگانی جوهری است که در برابر هوا مقاومت داشته و محو نمی‌شود و در سطوح مختلف به صورت دائمی باقی می‌ماند. (مترجم)
4 - JPEG مخفف Joint Photographic Expert Group بوده و همانطور که از نامش پیداست به طور ویژه برای ذخیره سازی تصاویر عکاسی ایجاد شده است. این فرمت به استانداردی برای ذخیره سازی تصاویر در دوربینهای دیجیتال و نمایش تصاویر عکسی برروی صفحات اینترنت تبدیل شده است. (مترجم)
5 - TIFF مخفف کلمات Tagged Image File Format بوده و استانداردی در صنعت چاپ و نشر است. فایلهای TIFF عمدتا بزرگتر از فایلهای مشابه خود با فرمت JPEG بوده و معمولا به دو شکل فشرده نشده و یا فشرده شده بدون افت کیفیت هستند. برخلاف JPEG ، فایلهای TIFF می توانند Bit Depth (عمق بیتی) با کانال های ۱۶ بیتی و یا کانال های ۸ بیتی داشته باشند و عکس های چند لایه می توانند در کی فایل ساده TIFF ذخیره شوند. فایل های TIFF یک انتخاب عالی برای آرشیو کردن فایل هایی هستند که ممکن است در آینده ویرایش شوند. (مترجم)
6 - موسسه حفاظت موزه اسمیت‌سونیان(MCI) مرکز تخصصی پژوهش فنی مجموعه‌ها و حفاظت برای کل موزه‌ها و مجموعه‌های اسمیت‌سونیان است. این مرکز در شهر سوئیت‌لند ایالت مریلند امریکا واقع است. (مترجم)

7 - شرکت هایی مثل شاترفلای، اسنپ فیش در امریکا و شرکتی چون فتوباکس دراروپا، سرویس چاپ آنلاین عکس را ارائه می دهند. به عنوان نمونه در ایران می‌توان به شرکت عکس پرینتAxprint.com اشاره کرد. (مترجم)
8 - دراپ باکس (dropbox.com) یک جعبه‌ی آنلاین برای اطلاعات شماست. این سرویس به کاربران اجازه می‌دهد که فایل‌هایشان را در یک فضای مجازی، ذخیره و بین رایانه‌هایی که می‌خواهند، به اشتراک بگذارند. دراپ باکس روی سیستم عامل‌های مختلف مانند ویندوز، مک، لینوکس و حتی آی‌فون اجرا می‌شود و کار با آن بسیار ساده و لذت بخش است. فضای رایگان دراپ باکس، ۲ گیگابایت است، اما با پرداخت هزینه‌ می‌توانید این فضا را افزایش دهید. اما جالبتر اینکه شما می توانید به جای پرداخت پول؛ از اعتبار خود برای افزایش فضا استفاده کنید. فقط کافی است که دوستانتان را به دراپ باکس دعوت کنید. هر چه تعداد قبول کنندگان این دعوت‌ها، بیشتر باشد، هدیه افزایش فضای بیشتری هم دریافت خواهید کرد. (مترجم)
9 - فضای ابری (مجازی) برای ذخیره سازی اسناد و فایل ها به کاربر این امکان را می دهد تا به ذخیره سازی اطلاعات خود بر روی اینترنت پرداخته تا در هر مکان دیگری (به غیر از سیستم خود) قادر باشد به آن ها دسترسی داشته پیدا کند. (مترجم)
10 - کدک codec، نرم افزاری است که برای منقبض کردن و یا منبسط کردن نمودن یک فایل رسانه ای دیجیتالی به کار می رود، مانند فایل های صوتی و عکس یا ویدئویی، پخش کننده های فایل های چند رسانه ای برای پخش و یا تولید فایل های رسانه ای دیجیتالی از کدک ها استفاده می کنند. (مترجم)

نیویورک تایمز ، 5 ژوئن 2013
 

نکاتی درباره بایگانی تاریخچه خانواده، قسمت اول


nytimes
 
تعداد بازدید: 10332



http://oral-history.ir/?page=post&id=2368