اربعین حسینی در پاکستان؛ ۲۰۲۰
سیده نکهت رضوی
کارشناس علوم قرآن و حدیث از جامعه المصطفی
20 مهر 1399
امسال، اربعین در کشور ما رنگ دیگری داشت، زیرا با اختلاف شدید بین شیعیان و برخی سلفی‌ها مصادف شده بود.
علمای پاکستان تأکید داشتند که همه شیعیان در گردهمایی این روز شرکت کنند؛ چون چند هفته قبل، تعدادی از وهابی‌ها و سلفی‌ها به منظور بزرگداشت برخی صحابه پیامبر و همچنین یزید علیه‌العنه سه روز راهپیمایی کردند و در مراسم خودشان به اهل بیت عصمت و طهارت توهین کردند. همچنین در این مراسم به یکی از حسینیه‌های شهر سنگ پرتاب کردند و شعار دادند که شیعه کافر است و علمای شیعه را تهدید به قتل کردند؛ همچنین به عَلَم منسوب به حضرت عباس(س) جسارت کردند.
در این شرایط، علمای شیعه تأکید کردند که همه شیعیان در گردهمایی روز اربعین شرکت کنند.
الحمدلله امسال اربعین کسی در خانه نماند و همه آمدند. مردم از راه دور و نزدیک خود را با پای پیاده و سواره به مراسم رساندند. علمای شیعه نیز کفن‌پوش و آماده شهادت در مراسم حاضر بودند و این سیلی محکمی به وهابی‌ها و تکفیری‌ها بود.
در مسیر پیاده‌روی مردم، موکب‌هایی برپا شد و با غذا، میوه و نوشیدنی از آنها پذیرایی شد.
همه در گردهمایی حاضر بودند؛ پیر و جوان؛ زن و مرد، دختر و پسر؛ حتی شیرخوارها نیز حاضر بودند.
در تاریخِ ۷۳ ساله کراچی، تاکنون این تعداد جمعیت برای اربعین نیامده بود.
این گردهمایی هر سال از حسینیه قدیمی شاه نجف در کراچی آغاز می‌شود و در منطقه‌ای به نام گورومندر پایان می‌پذیرد.
در این منطقه کسانی هستند که خود را منسوب به طایفه بنی‌اسد می‌دانند. این عده هر سال تابوت‌هایی نمادین برای امام حسین(ع)، حضرت علی‌اکبر(س)، حضرت قاسم(س) و حضرت عباس(س) می‌سازند و در مراسم می‌گردانند.
تعداد بازدید: 4954
آخرین مطالب
پربازدیدها
- از نادیده گرفتنِ حقوق راوی تا اِعمال سلیقه در متن
- مرجعیت علمی و صنفی؛ چشم‌انداز انجمن تاریخ شفاهی ایران
- تلاش گروه تاریخ دانشگاه اصفهان، برای تأسیس رشته تاریخ شفاهی
- اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی- 97
- خاطرات محمد زقوت
- ما منتظر صدای تاریخ شفاهی از دانشگاه‌ها هستیم
- سیصدوپنجاه‌ویکمین شب خاطره -2
- تمرکز تاریخ شفاهی بر جنگ تحمیلی، دلیل عدم توجه دانشگاه‌ها
اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی- 98
آن روز صبح که از سنگر بیرون آمدم جنازه آن افسر و گروهبان راکه به خاطر نماز خواندن گزارش کرده بودند دیدم: ستوان یکم عبدالرضا و گروهبان حسن. این گروهبان خبرچین بود که خبرها را به ستوان عبدالرضا می‌داد. من واقعه آن شب را نتوانستم برای کسی بیان کنم. خیلی دلم می‌خواست به آن پاسدار موتورسوار بگویم ولی فارسی نمی‌دانستم.
