خاطرات عزت شاهی

عسگر عباس نزاد


  «خاطرات عزت شاهی» به چاپ چهاردهم رسید

24 مرداد 1387 ساعت 15:05
چهاردهمین چاپ کتاب «خاطرات عزت شاهی» از سوی انتشارات سوره مهر روانه بازار نشر شد./
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) سی و یکمین کتاب از مجموعه خاطرات منتشر شده دفتر ادبیات انقلاب اسلامی شامل خاطرات مبارزی به نام عزت شاهی در جریان رویارویی با رژیم شاه است که بعد از پیروزی انقلاب نام خانوادگی خود را مطهری خواند.

وی چند صباحی از برنامه‌‌ریزان و مجریان نظام نوپا و انقلابی جمهوری اسلامی بود و هم اکنون در خاطرات وی تاریخ دو دهه مبارزه با رژیم شاه و سرگذشت جریان‌های سیاسی و گروه‌های مبارز مسلح بیان شده است.

محسن کاظمی، تدوین کننده کتاب نیز برای مستندسازی اثر در منابع و مآخذ متنوع به تحقیق و جست‌وجو پرداخته و اسناد، اخبار و گزارش‌های حوادث مربوط به گروه‌ها و مبارزان و شرح زندگی شخصیت‌های مطرح قبل و پس از انقلاب را افزوده است.

کتاب " خاطرات عزت شاهی" سال 1385 به چاپ اول رسید و به تازگی چاپ چهاردهم آن در قطع وزیری و 865 صفحه و با شمارگان 2500 نسخه و بهای 110 هزار ریال توسط انتشارات سوره مهر عرضه شده است.

محسن کاظمی، سال ١٣٧٤ به عنوان «وقایع‌نگار» جذب هیات معارف جنگ ارتش شد و تا سال ١٣٧٧ سلسله گزارش‌هایی از سفرهای میدانی این هیات تهیه کرد. پاره‌ای از این گزارش‌ها در سال ١٣٧٨ و در قالب کتابی با عنوان «یادداشت‌های سفر شهید صیاد شیرازی» منتشر شد.

کاظمی همچنین به گفت‌وگو و مصاحبه با شخصیت‌های مختلف سیاسی و مبارز اهتمام ورزیده و مهم‌ترین آثار وی عبارتند از؛
1ـ خاطرات جواد منصوری / ١٣٧٦ / دفتر ادبیات انقلاب اسلامی.
2 ـ یادداشت‌های سفر شهید صیاد شیرازی/ ١٣٧٨/ دفتر ادبیات و هنر مقاومت.
3ـ خاطرات مرضیه حدیدچی(دباغ)/ ١٣٨٤/ دفتر ادبیات انقلاب اسلامی.
4ـ شب‌های بی مهتاب (خاطرات سرهنگ آزاده شهاب‌الدین شهبازی)/ 1384 / دفتر ادبیات و هنر مقاومت.
4ـ خاطرات احمد احمد/ ‌١٣٨٥‌/ دفتر ادبیات انقلاب اسلامی.
5ـ خاطرات عزت‌شاهی/ ١٣٨٥ / دفتر ادبیات انقلاب اسلامی.
6ـ نوشتم تا بماند (یادداشت‌های روزانه جنگ آیت الله جمی)/ دفتر ادبیات و هنر مقاومت/ 1386.


 
تعداد بازدید: 6125


نظر شما

 
نام:
ایمیل:
نظر:
 

اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی- 97

یک ربع یا نیم ساعت به حمله نیروهای شما مانده بود. به اتفاق سرباز وظیفه عزیز زهیر، اهل بغداد، در سنگر نشسته بودیم. چند شب بود آماده‌باش کامل داده بودند و ما می‌ترسیدیم استراحت کنیم. شبها با ترس و دلهره زیادی صبح می‌شد. داخل سنگر مسلح نشسته بودیم و از ترس نمی‌توانستیم حرف بزنیم. گاهی چرت می‌زدیم،‌ گاهی یکدیگر را نگاه می‌کردیم، گاهی سرمان پایین بود و به حمله نیروهای شما فکر می‌کردیم و از خود می‌پرسیدیم «چه خواهد شد؟ آیا امشب آخرین زندگی است؟ آیا زخمی خواهیم شد؟ فرار خواهیم کرد؟