بررسی «پیشینه تاریخی نوروز و فلسفه آن» بر اساس متون کهن
«پیشینه تاریخی نوروز و فلسفه آن» عنوان نشستی تخصصی است که با نگاهی به متون کهن و شاهنامه فردوسی، عصر روز یکشنبه (22 اسفند) در موسسه فرهنگی ـ هنری جمشید برگزار می‌شود و رمز و رازهای نوروز واشکافی خواهد شد.
به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، در ادامه سلسله نشست‌های تخصصی موسسه فرهنگی هنری جمشید جاماسیان، راشین جهانگیری، پژوهشگر فرهنگ و تمدن ایران به بررسی «پیشینه تاریخی نوروز و فلسفه آن» می‌پردازد و نوروز و آیین‌های آن را بر اساس ارزش‌های تاریخی و هویت ملی بررسی می‌کند.
در حالی که کمتر از یک هفته به آغاز سال نو و فرارسیدن نوروز باستانی مانده است، جهانگیری با پرداختن به نوروز و سخنرانی درباره آن، به پیشواز این جشن نیاکانی خواهد رفت و بر اساس متون کهن و شاهنامه فردوسی رمز و رازهای نوروز را واشکافی می‌کند.
در ادبیات فارسی و منابع تاریخی، پیدایش نوروز را به جمشید از پادشاهان پیشدادی نسبت داده‌اند. نه تنها فردوسی در شاهنامه، بلکه طبری، مسعودی، مسکویه و گردیزی، جشن نوروز را به دوران جمشید بازمی‌گردانند. «یمه» یا جم، یکی از درون مایه‌های اصلی اساطیر هند و ایرانی است. در اساطیر ایرانی آمده است که در روزگار جمشید، مردمان در بهترین دوران و سرسبزی و خرمی به سر می‌بردند و نه از مرگ خبری بود و نه از بیماری و پیری. همین باور کافی است تا ایرانیان بزرگترین جشن ملی خود را به این شخصیت نسبت دهند.
نشست تخصصی «پیشینه تاریخی نوروز و فلسفه آن» عصر روز یکشنبه (22 اسفندماه) ساعت ١٧ در موسسه فرهنگی، هنری جمشید جاماسیان برپا می‌شود و علاقه‌مندان می‌توانند برای شرکت در این نشست به نشانی خردمند شمالی، کوچه شهید اعرابی، شماره ٤، طبقه دوم، مراجعه کنند. حضور برای همه دوستداران فرهنگ و آیین‌های ایرانی آزاد و رایگان است.
تعداد بازدید: 3994
آخرین مطالب
پربازدیدها
اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی- 96
آفتاب داشت غروب می‌کرد که پیرمرد و پسربچه در مقابل چشمان حیرت‌زده ما اسلحه‌ها را زمین گذاشتند، تیمم کردند و رو به قبله ایستاده نماز خواندند، انگار که در خانه‌اند. با طمأنینه و به آرامی نماز خواندند، در مقابل 550 نفر از نظامیان دشمن. نمی‌دانم خداوند چه قدرتی به نیروهای شما داده است که ذره‌ای ترس در دلشان نیست. بعد از تمام شدن نماز، پیرمرد سفارشات دیگری به ما کرد و گفت: «به هیچ عنوان به کسی ساعت، پول، یا انگشتر ندهید. هر کس از شما خواست، بدانید که از رزمندگان اسلام نیست و بگویید که آن پیرمرد بسیجی به ما سفارش کرده است که به هیچ کس چیزی ندهیم. زیرا اینها لوازم شخصی است.»
