کارگاه آموزشی تاریخ شفاهی در گنجینه اسناد کتابخانه ملی
دوم مرداد ماه برگزار می‌شود:
کارگاه آموزشی تاریخ شفاهی با محوریت بررسی آسیب‌های موجود در تاریخ‌نگاری و شیوه‌های نگارش تاریخ شفاهی، با مشارکت مرکز ملی اسناد و کتابخانه پژوهشگاه علوم و معارف دفاع‌مقدس و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران دوم مرداد ماه سال جاری در سالن اجتماعات گنجینه اسناد کتابخانه ملی برگزار می‌شود.
مرکز ملی اسناد کتابخانه پژوهشگاه علوم و معارف دفاع مقدس مدتی است که به صورت دوره‌ای کارگاه‌های تاریخ شفاهی را در استان‌های مختلف برگزار می‌کند و دوم مرداد ماه این کارگاه آموزشی در تهران برگزار خواهد شد.
این کارگاه آموزشی با حضور جمعی از نمایندگان لشکری و کشوری که در سازمان‌ها و نهاد‌های مختلف در طول 8 سال جنگ تحمیلی عراق علیه ایران نقش داشتند، چون سپاه پاسداران، ارتش جمهوری اسلامی، جهاد سازندگی، بسیج و نمایندگان وزارت‌خانه های مسئول در آن دوران برگزار می‌شود.
کارگاه آموزشی تاریخ شفاهی، صبح و عصر با تدریس و تحلیل اساتید و کارشناسان حوزه تاریخ شفاهی، درباره آسیب‌های موجود در تاریخ‌نگاری و نگارش تاریخ شفاهی برگزار می‌شود.
علاقه‌مندان برای شرکت در «کارگاه تخصصی و آموزشی تاریخ شفاهی» می‌توانند با شماره تلفن 88506012 تماس حاصل نمایند و بعد از ارایه اطلاعات و ثبت‌نام به کارگاه دعوت شوند.
خبرنگار:فاطمه نوروند
تعداد بازدید: 3334
آخرین مطالب
- ما منتظر صدای تاریخ شفاهی از دانشگاه‌ها هستیم
- سیصدوپنجاه‌ویکمین شب خاطره -2
- خاطرات محمد زقوت
- مرجعیت علمی و صنفی؛ چشم‌انداز انجمن تاریخ شفاهی ایران
- تلاش گروه تاریخ دانشگاه اصفهان، برای تأسیس رشته تاریخ شفاهی
- اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی- 97
- از نادیده گرفتنِ حقوق راوی تا اِعمال سلیقه در متن
- سیصدوپنجاه‌ویکمین شب خاطره -1
پربازدیدها
- بایکوت
- اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی- 96
- از نادیده گرفتنِ حقوق راوی تا اِعمال سلیقه در متن
- خاطرات روح‌الله رضوی
- سیصدوپنجاه‌ویکمین شب خاطره -1
- مرجعیت علمی و صنفی؛ چشم‌انداز انجمن تاریخ شفاهی ایران
- اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی- 97
- تلاش گروه تاریخ دانشگاه اصفهان، برای تأسیس رشته تاریخ شفاهی
اسرار جنگ تحمیلی به روایت اسرای عراقی- 97
یک ربع یا نیم ساعت به حمله نیروهای شما مانده بود. به اتفاق سرباز وظیفه عزیز زهیر، اهل بغداد، در سنگر نشسته بودیم. چند شب بود آماده‌باش کامل داده بودند و ما می‌ترسیدیم استراحت کنیم. شبها با ترس و دلهره زیادی صبح می‌شد. داخل سنگر مسلح نشسته بودیم و از ترس نمی‌توانستیم حرف بزنیم. گاهی چرت می‌زدیم، گاهی یکدیگر را نگاه می‌کردیم، گاهی سرمان پایین بود و به حمله نیروهای شما فکر می‌کردیم و از خود می‌پرسیدیم «چه خواهد شد؟ آیا امشب آخرین زندگی است؟ آیا زخمی خواهیم شد؟ فرار خواهیم کرد؟
