گلایه خاطره‌نویسان اردبیلی از کلی‌گویی راویان



خاطره‌نویسان اردبیلی، گفت‌وگو با شخصیت‌های سیاسی و نظامی را به خاطر کلی‌گویی و به حاشیه رفتن، بسیار دشوار خواندند و بر پرهیز از جبهه‌گیری نسبت به گفته‌های مصاحبه‌شوندگان تاکید کردند.

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، چگونگی آشنایی مصاحبه‌گر با شیوه‌های گفت‌وگو، توجیه و ایجاد انگیزه در مصاحبه‌شونده برای دوری از خودسانسوری و بیان ناگفته‌ها، در دومین میزگرد "خاطره‌نویسی و تاریخ شفاهی انقلاب و دفاع‌مقدس" مورد بررسی قرار گرفتند.

خاطره‌نویسان حاضر در این نشست، بر عبور از فراموشی و کلی گویی مصاحبه‌شونده، با هدف کاهش اشتباهات زمانی و مکانی در بازگویی خاطرات تاکید کردند.

همچنین مطابقت دادن گفته‌های مصاحبه‌شونده با اسناد و مدارک را از جمله وظایف مصاحبه‌گر و کمک گرفتن از افراد خانواده یا اشخاص حاضر در آن واقعه را برای یادآوری دقیق‌تر حوادث، ضروری دانستند.

این خاطره‌نویسان، گفت‌وگو با شخصیت‌های سیاسی و نظامی را به خاطر کلی‌گویی و به حاشیه رفتن، بسیار دشوار خواندند و بر پرهیز از جبهه‌گیری نسبت به گفته‌های مصاحبه‌شونده تاکید کردند. چون او در غیر این‌صورت، از بیان ناگفته‌ها دوری خواهد کرد.

دومین میزگرد "خاطره‌نویسی و تاریخ شفاهی انقلاب و دفاع‌مقدس"، با محوریت بررسی نقش مصاحبه در ثبت تاریخ شفاهی، عصر دیروز(27 مهر 88)، به همت حوزه هنری استان اردبیل و با همکاری بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع‌مقدس این استان برگزار شد

سلسله میزگردهای "خاطره‌نویسی انقلاب و دفاع‌مقدس"، به همت حوزه هنری استان اردبیل و با مشارکت بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع‌مقدس و بنیاد دایره‌المعارف این استان، ادامه خواهد داشت.

 



 
تعداد بازدید: 6134


نظر شما

 
نام:
ایمیل:
نظر:
 

شانه‌های زخمی خاکریز - 15

بهمن بود که کلاس‌های شیمیایی دایر شد. دشمن، ابعاد گسترده‌ای به جنایات خویش می‌بخشید. می‌رفتیم و ریزه‌کاری‎های جنگ‌افزارهای شیمیایی را فرا می‌گرفتیم. یک روز «حاج مجتبی» که مسئول ش.م.ر شده بود، گفت احتیاج به تعداد زیادی امدادگر دارم و از من پرسید که آیا می‌توانم به تهران بروم و بچه‌ها را جمع کرده و بیاورم؟ وقتی به تهران‌آمدم، فقط توانستم دو نفر ـ آجرلو و قنبری ـ را با خود بیاورم.